عبدالکریم منصور شیرازی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1341 -1281 ق)، صوفى، عارف، روزنامه‏نگار و شاعر، متخلص به منصور. ملقب به معروف علیشاه. از مشایخ سلسله‏ى نعمت‏اللهى صفى علیشاه بود. در شیراز به دنیا آمد. پدرش تاجر بود ولى منصور به شغل پدر تمایل نداشت و چندى عمرش را با كتابت و تألیف و سرودن شعر سپرى كرد سپس به تهران آمد و در خانقاه صفى علیشاه سكونت گزید و در سلك سرسپردگان و مریدان او درآمد. بعد از فوت حاج میرزا محمود خان نائینى، به دستور صفى علیشاه، جانشنى او شد و به شیراز روانه گردید و در خانقاهى در محله‏ى سردزك مشغول دستگیرى و راهنمایى فقرا گشت. در اوایل مشروطه انجمن اخوت را تأسیس نمود و در 1326 ق روزنامه‏ى «اخوت شیراز» را منتشر كرد. اما از چهل سالگى دست از كارهاى اجتماعى كشید و منحصرا با فقرا و مریدان خود معاشرت داشت. وى یكى از افرادى بود كه بعد از مرگ شیخ صفى ادعاى جانشینى او نمود. سرانجام در شیراز درگذشت و در زیرزمین خانقاه سردزك دفن گردید. از دیگر آثارش: «دیوان» شعر، در حدود ده هزار بیت. از اوست: ز كرم بجان عاشق بفكن شرار دیگر بتنور دل برافروز ز عشق نار دیگر